Monday, July 25, 2005

Ang SONA ni Gloria

Last Monday, nagfile ako ng leave for 2 days, una dahil me activity kami sa religion at pangalawa, nakiusap yun boss ko na magdrop by ako sa office (teka.. di ba dapat me allowance ako dahil considered ito na business trip? Anyway dahil mabait ako.. personal expense na lang.. cost cutting eh).

Sabado ng hapon, nabalitaan ko na nagdeclare ng Non worning holiday sa Metro Manila si Glora para sa kanyang State of the Nation Address (SONA)... bakit kaya...hmmm.. Teka teka... kung holiday sa Lunes.. e di walang pasok sa opisina.. kung walang pasok sa opisina, wala ang boss ko.. kung wala ang boss ko, e di purnada ang lakad ko... Hanep talaga!!!

Balik tayo sa dahilan ng pagdeclare ng non working holiday... di kaya dahil.. ayaw nyang maunahan ng mga estudyante at mga government employees sa pagbackout sa kanilang schools at offices? Pwede rin... sa kabilang banda... nagkaroon tuloy ng time para sumali sa rally..

Ano na naman kaya ang magiging tapic ni Gloria sa SONA nya? Bangkang papel,... kastilyong buhangin? Kastilyong buhangin yata... Sobrang laking plano na nauuwi sa lahat ... isang plano na ginuguho ng korupsyon, ng mga buwaya at trapong pulitiko, ...ng bulok na sistema... Isang kastilyo na ang nagtayo ay isang taong walang kasing tuso na pinaikot ang ulo ng mamamayang Pilipino...

Masyado yata akong nagiging radikal ngayon ah... hehehe.. Paglabas namin ng kapatid ko sa main campus.. nakita ko na nagsimula ng magmartsa ang mga raliyista palabas... nakakaenganyong sumama.. kaso daladala ko na kasi ang bagahe ko.. kaya heto... nagsusulat na lang ng hinaing sa blog ko... kung anuman ang isisigaw ko sa rally eh pwede ko rin naman isigaw sa blog ko...

GLORIA RESIGN!!

Thursday, July 14, 2005

Awrrrkkk!!!!

May mga bagay na sa kapipilit nating maging atin ay lalo itong nawawala. Wala itong pinagkaiba sa buhangin na kapag hinigpitan mo ang pagkakahawak, maguunahan ang mga butil nito na humulagpos sa pagitan ng iyong mga daliri.

Ganyan din ang love...

Sa sobrang pagmamahal mo sa tao, halos araw araw gusto mo syang makausap. Oras oras ang text... Asan ka na? Kumain ka na ba? Sino kasama mo? Nakauwi ka na ba? etc, etc, etc. Hindi pa nakuntento sa text... at tatawagan pa.. pag hindi sinagot.. magtetext ulit.. Bakit di mo sinasagot ang call ko? With matching exclamation points na pagkarami rami...

Teka muna, sigurado ka bang love yan? O baka naman pagbabantay na yan... or insecurity?

Ano kaya ang reaction ng GF/BF mo sa tuwing nakakareceive ng text galing sa iyo? Hindi ba sya nakakaramdam ng nerbyos? Pagkairita? Di kaya Nanay/Tatay na ang tingin niya sa iyo sa sobrang pagbabantay?... Pag isipan mong mabuti... Di kaya kailangan mong bigyan ng space ang mahal mo? Baka magising ka isang araw at mamalayan mo na lang na wala na sya sa tabi mo...

Sana naaply ko rin yan....

Friday, July 08, 2005

Isang pang Pagbati

Wala lang gusto ko lang batiin ang tropatrops ko. Sino ba naman ang hindi matutuwa nyan... Kaninang tanghali nilibre nya ako ng meal. Kumain kami sa favorite naming kinakainan... Pero syempre, nagpaalam muna ako sa butihin kong honey para walang sabit. Sayang nga eh wala akong regalo.. wala kasi akong maisip tsaka wala rin akong pera... ayun naubos na pambayad ng mga credit cards. Naisip ko lighter uli kaso baka sabihin nya... "Lighter na naman??".. kaya hayun... presence ko na lang ang naging regalo ko (ngek)..

Masaya naman kanina.. solve naman ako sa kinain namin.. yun nga lang.. super anghang.. nagkalat ang pula at berdeng sili sa serving plate, kanina ko lang naapreciate ang coke sa ulam namin kanina.

Anyway... masaya ako kasi nakasama ko ang tropa trops ko sa birthday nya. Touched nga ako. Kasi kahit nung valentine's day, ako rin ang kasama nya (malakas lang talaga ako hehehe). Basta ang masasabi ko lang masaya ako kasi kaibigan ko sya...

Happy Birthday Lorz,... ang aking Spark plug.

Wednesday, July 06, 2005

Wala na bang Kwenta ang Pilipinas

May nagforward nito sa amin sa opisina. Medyo nakarelate ako... totoo naman ang sinabi nya eh. Walang ibang kawawa dito kundi ang mga ordinaryong empleyado. Halos mamatay ka na sa kakatrabaho, mag-overtime ka ng halos 24 oras, pag dating ng sweldo, kinain na ng tax ang pinagpaguran mo, sus meng buhay to. Heto pa't me eVAT pa.. Bakit hindi sila magfocus sa mga tax evaders at hindi ang mga ordinaryong empleyado ang pinagdidisketahan nila...

Bulok na sistema ang tumatakbo sa gobyerno natin. Kahit sino pang poncio pilato ang umupo at mamuno sa atin, kung ang sistema naman at nakapaligid sa kanila ay bulok... wala talaga tayong patutunguhan...

Basahin nyo na lang ito at baka makarelate din kayo...

Pasensya na kung puro fwd ang pinopost ko.. wala lang ako sa mood magsulat.

- coffee break-


Walang kwenta ang Pilipinas
By: jawbreaker. (isang ordinaryong office worker na ayaw na magbayad ng tax...ever!)

Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Sukang-suka na ko sa mga nangyayari sa bansang 'to!

Walang katapusang corruption, walang kamatayang pangbabatikos, pagbabatuhan ng tae at pagpapa-taasan ng ihi ng mga pulitiko sa bawat isa, walang tigil na imbestigasyon ng kung ano-anong isyu pero wala namang matinong resolusyon, walang puknat na pag-aagawan ng kapangyarihan sa pagitan ng mga partido, patuloy na pagdami ng tamad at tangang Pilipino, patuloy na pakikipaglaban ng ideolohiyang wala namang silbi.

Ang gobyerno ng Pilipinas, talo pa ang septic tank na hinihigop ng Malabanan - saksakan ng dumi at napakabaho. Kaya hindi nakakapagtaka na ang Pilipinas ang isa sa pinakamahirap at corrupt na bansa sa mundo. Kasi lahat sila bulok, lahat sila walang kwenta. Lahat sila sugapa sa kapangyarihan at sa pera.

ANAK NG TETENG! !$#%Q!&!* @!!!!!

KAHIT KRISTIYANO AKO, HINDI KO MAPIGILANG MAGMURA AT HILINGIN SA DIYOS (MINSAN NGA PATI SA DEMONYO) NA MAMATAY NA SILANG LAHAT AT I-BBQ SILA NG HABANG-BUHAY SA IMPIERNO.

SINONG "SILA"? EH DI MGA CORRUPT NA GOVERNMENT OFFICIALS AND WORKERS, MGA TAMBAY NA PILIPINO NA ANG LALAKI NG KATAWAN PERO HINDI NAMAN NAGTRATRABAHO AT HINDI NAGBABAYAD NG TAX, MGA MAYAYAMAN AT ARTISTANG TAX EVADERS, PATI MGA AKTIBISTA, NPA AT IBA PANG IDEOLOGICAL GROUPS NA HINDI NAGBABAYAD NG TAX PERO PANG-GULO!!! MAMATAY NA KAYO!!!

Lagi na lang sinasabi ng mga pulitiko: Ipaglaban ang masa! Tulungan ang masa! Mahalin ang masa!

PUNYETA! MASA LANG BA ANG TAO SA PILIPINAS?

SINO BA TALAGA ANG BUMUBUHAY SA PUNYETANG BANSANG TO?

SAAN BA GALING ANG PANGPAGAWA NG MGA TULAY AT KALYE? SAAN BA GALING ANG PORK BARREL? SAAN BA GALING ANG PERANG KINUKURAKOT NYO?

KAMI NA MGA MANGGAGAWA AT MIDDLE CLASS NA BAGO PA MAKUHA ANG SWELDO BAWAS NA
- KAMI ANG BUMUBUHAY SA WALANG KWENTANG BANSA NA 'TO!!!!!!!!!

BAKIT YANG BANG MGA MASANG YAN NA LAGI NA LANG SENTRO NG PLATAPORMA NG MGA PULITIKO EH NAGBABAYAD BA NG TAX???!!!!

F**K YOU! KAHIT ISA SA MGA NAG-RA-RALLYING MGA SQUATTER NA YAN, KAHIT SINGKO HINDI NAG-RE-REMIT YAN SA BIR!

PERO PINAPAKINGGAN BA KAMI NG GOBYERNO?

LAGI NA LANG OPINYON NG MASA ANG INIINTINDI NG GOBYERNO.

KUNG SINO ANG NAG-RA-RALLY, SA EDSA, SILA ANG NASUSUNOD.

KUNG SINO ANG MAS MALAKAS SUMIGAW PERO WALA NAMANG ECONOMIC CONTRIBUTION, SILA LAGI ANG FOCUS PAG MAY PROBLEMA.

SILA LAGI ANG BIDA.

KAMING MGA ORDINARYONG OFFICE WORKERS, OFW'S, LABORERS AT IBA PANG NAG-TRA-TRABAHO AT NAGBABAYAD NG TAX - KAMI ANG NAGPAPAKAHIRAP PARA BUHAYIN ANG PILIPINAS. KAMI ANG MGA TUNAY NA BAYANI NG BANSA!!!

Tuwing nakikita ko ang payslip ko, nag-iinit ang ulo ko at gusto kong maiyak sa inis. Napakalaki ng tax na binabawas sa akin pero ginagamit lang sa walang kwentang bagay ang perang pinaghirapan ko.

Lahat ng pagtitipid ginagawa ko para suportahan ang sarili ko, pamilya ko at ang punyetang bansang to. Ni hindi ako makabili ng chicken and spaghetti meal sa Jollibee kahit gutom na gutom na ko. Nag-tya-tyaga ako sa waffle na tig-P10, o kaya pag may konting pera, junior bola-bola siopao sa Mini-Stop sa halangang P20.

Eh kung yung pera ko na pinapangbabayad sa tax sa kin na lang napunta, eh di sana nakakapanood pa ko ng sine at least 2 beses sa isang buwan.
Nakabili na sana ako ng bagong rubber shoes. Nakapagpagawa na sana ako ng sarili kong bahay.

Yung tax na binabayad ko, karamihan nun derecho sa bulsa ng mga corrupt na mga government officials at workers. Habang hirap na hirap akong i-budget ang pera ko, sila naman nagpapakasarap sa mga mansyon. SUV's at luxury cars pa ang dina-drive nila, samantalang ako sa pedicab lang sumasakay!

P****** INA! PERA KO YANG PINAPAGPAPASASAAN NYO!!!!!

Yung tax na binabayad ko, pinapangsuporta sa mga mahihirap. Saan ba galing ang pera pangpagawa ng housing at pagtulong sa mga mahihirap, di ba sa mga manggagawa na nagbabayad ng buwis! Pero karamihan ng mahihirap, kung umasta kala mo inaapi sila ng sobra.

SA TOTOO LANG NO, KAYA ANG MGA MAHIHIRAP LALONG NAGHIHIRAP KASI MGA TAMAD!

Ang daming mga tambay sa kalye na walang trabaho pero ang laki ng katawan. Eh kung sila ba nagkargador sa pier eh di sana may pera sila.

TAPOS WALA NA NGANG PERA, ANAK PA NG ANAK!

PUNYETA! LALO NYO LANG PINAPADAMI ANG TAMAD AT TANGA SA MUNDO!!!!!

Naaawa ako sa mga batang pakalat-kalat sa kalye at namamalimos. Imbes na nag-aaral, dumadagdag lang sila sa bilang ng mga future criminals sa Pinas. Hindi ako magtataka na yung batang nakita kong namamalimos sa Cubao, pagkatapos ng ilang taon cellphone snatcher na.

YUNG MGA MAGULANG NAMAN DYAN, COMMON SENSE LANG! HIRAP NA HIRAP NA NGA KAYO SA BUHAY, MANGDADAMAY PA KAYO NG IBA?! PAPARAMIHAN NYO PA LAHI NYO!

Palibhasa walang mga trabaho at walang pinagkaka-abalahan, kaya nagkakalabitan at nagsusundutan na lang maghapon, magdamag. Sa totoo lang, nakakabilib. Kasi kahit sa ilalim ng tulay o sa kariton lang, nakakabuo pa rin ng bata! Ibig sabihin, maabilidad ang mga Pinoy. Kung gugustuhin, gagawan ng paraan. Kahit sa makipot, mabaho at maduming lugar - SOLVE!

Isa pang mga grupo ng tao na nakakainis, yung mga aktibista, NPA at kung ano-ano pang ideological political groups. Sabi nila, mahal na mahal nila ang Pilipinas kaya pinagpalalaban nila ang kanilang mga adhikain.

PUNYETA! EH HINDI RIN KAYO NAGBABAYAD NG TAX! ANG KAKAPAL RIN NG MGA MUKHA NYO!

MGA IPOKRITO! MAHAL DAW ANG PILIPINAS AYAW NAMAN MAGBAYAD NG BUWIS!

BAKIT MAY BIR COLLECTOR BA SA GITNA NG MENDIOLA AT EDSA?! MAY TAX COLLECTION BA SA BUNDOK?!

WALA DIN NAMAN KAYONG MGA TRABAHO! KUNG MAY TRABAHO TALAGA KAYO, HINDI KAYO MAG-RA-RALLY DAHIL SAYANG ANG SWELDO NYO PAG ABSENT KAYO!

PAANO NYO MAIPAPAKITA ANG PAGMAMAHAL NYO SA PILIPINAS KUNG WALA NA KAYONG GAWANG MATINO KUNDI MAG-RALLY AT MAMUNDOK??!!!

ISA PA YANG MGA MAYAYAMAN AT MGA ARTISTA, NA NANGDADAYA AT HINDI NAGBABAYAD NG BUWIS. ANG KAKAPAL NG MUKHA NYO! ANG DAMI NYO NA NGANG PERA NANGDADAYA PA KAYO SA TAX!!!! HINDI NYO NAMAN MADADALA SA IMPIERNO YANG MGA KAYAMAN NYO. MASUSUNOG LANG DUN YAN.

KAYA LALONG BUMABAGSAK ANG NEGOSYO DITO SA PILIPINAS, KASI MGA NEGOSYANTE MANDARAYA. PATI SHOWBIZ INDUSTRY, BAGSAK NA DIN. KARMA ANG TAWAG DYAN. MGA BALASUBAS KASI.

Sana magkaron ng POLITICAL AND NATIONAL CLEANSING.

Alisin (mas maganda kung patayin na lang) ang lahat ng pulitiko at political families sa puwesto. Tibagin ang lahat ng mapanirang organizations at grupo. Itapon sa malayong isla o kaya i-pwersa ng hard labor ang mga sobrang tamad na mga Pilipino. Ihiwalay ang mga bata sa kanilang mga tamad at tangang magulang upang makapag-aral sila at maturuan na maging mabuting tao at mamamayan. Magkaron ng bagong lider na walang political ties at utang na loob sa kahit sino. At higit sa lahat, dapat tax payers lang ang pwedeng bumoto!

Kung kinakailangang magka-giyera para magtino ang mga Pilipino, ayos lang. Masyado na kasing matigas ang ulo ng mga tao dito. Gusto ng kalayaan, pero hindi naman handang panagutan ang responsibilidad ng pagiging malaya. Meron daw pinaglalaban na prinsipyo at adhikain pero takot namang mamatay para dito.

(Sa mga nakaka-alam sa anime na Gundam Wing, yan ang inspirasyon ko sa new Pinas hehe. I love you Zechs! I love you Treize!)

Hangga't hindi nagkakaron ng radical change, patuloy na walang kwenta ang Pilipinas at patuloy na magiging tanga ang majority ng mga Pilipino.

Sa dami ng nag-mi-migrate na Pilipino sa ibang bansa, dadating ang panahon na minority na lang ng population sa Pilipinas ang may utak.
Yung mga magagaling na Pilipino, malamang maubos na. Sobra na kasi silang na-fru-frustrate at na-de-depress sa mga nakikita nila.

Ilang taon pa at aalis na rin ako sa Pilipinas. Wala kong balak na magkaron ng pamilya sa isang bansa na hindi pinapahalagahan ang kontribusyon ng mga taong tunay na bumubuhay dito. Kawawa naman ang magiging anak ko kung dito sya mabubuhay.

Sa totoo lang, broken hearted ako. Minahal ko din ang bansang ito. Pilit kong pinagtatanggol kahit bulok. Nakarating na ko ng ibang bansa, pero pinili kong bumalik. Pero ngayon, ayoko na. Suko na ko. Sayang lang ako sa bansang to. Simple lang naman ang hiling ko. Gusto ko lang mabuhay ng tahimik at maayos. Gusto ko na kahit paano eh maipagmalaki ang Pilipinas. Pero wala eh. Doomed to be jologs ang bansang to.

Alam ko marami pa ang umaasa at naniniwala sa pagbabago. Good luck and God bless! Sana tama kayo at mali ako.

Rules for Work

  1. Never give me work in the morning. Always wait until 4:00 and then bring it to me. The challenge of a deadline is refreshing.
  2. If it's really a rush job, run in and interrupt me evry 10 minutes to inquire how it's going. That helps. Even better, hover behind me, and advise me at every keystroke.
  3. Always leave without telling anyone where you're going. It gives me a chance to be creative when someone asks where you are.
  4. If you give me more than one job to do, dont tell me which is priority. I am a psychic.
  5. Do your best to keep me late. I adore this office and really have nowhere to go or anything to do. I have ni life beyond work.
  6. If a job pleases you, keep it a secret. If that gets out, it could mean a promotion.
  7. If you dont like my work, tell everyone. I like my name to be popular in conversations. I was born to be whipped.
  8. If you have special instructions for a job, dont write them down. In fact, save them until the job is almost done. No use of confusing me with useful information.
  9. Never introduce me to the people you're with. I have no right to know anything. In the corporate food chain, I am plankton. When you refer to them later, my shrewd deductions will identify them.
  10. Be nice to me only when the job I'm doing for you could really change your life and send you straight to manager's hell.
  11. Tell me all your little problems. No one else has any and it's nice to know someone is less fortunate. I especially like the story about having to pay so many taxes on the bonus check you received for such a good manager.
  12. Wait until my yearly review and then tell me what my goals should have been. Give me a mediocre performance rating with a cost of living increase. Im not here for the money anyway.

Tuesday, July 05, 2005

Isang Pagbati

Happy 2nd Monthsary honey. I love you...

Monday, July 04, 2005

Falling in love

It's a mystery why we fall in love. It is a mystery how it happens. It is a mystery when it comes. It is a mystery why some love grows and it's a mystery why some love fails.

You can analyze this mystery and look for reason and causes, but you will never do anymore than take the life out of the experience. Just as life itself is more than the sum of the bones and muscles and electrical impulses in the body, love is more than the sum and the interests and attraction and commonalities that two people share. And just as life itself is a gift that comes and goes in its time, so too, the coming of love must be taken as an unfathomable gift that cannot be questioned in its ways.

Sometimes, hopefully at least once in your life, the gift of love will come to you in full flower, and you will take hold of it and celebrate it in all inexpressible beauty.

This is the dream we all share. More often, it will come and take hold of you, celebrate you for a brief moment, then move on.

When this happens to young people, they too often try to grasp the love and hold it to then, refusing to see that it is a gift that is freely given and a gift that just as freely moves away. When they fall out of love or the person they love feels the spirit of love leaving, they try desperately to reclaim the love that is lost rather than accepting the gift for what it was, then moving on.

They want answer where there are no answers.

They want to know what is wrong in them that makes the other person no longer love them, or they try to get their lover to change, thinking that if some small things were different, love would bloom again. They blame their circumstances and say that if they go far away and start a new life together, their love will grow.

Then try anything to give meaning to what has happened. But there is no meaning beyond the love itself, and until they accept its own mysterious ways, they live in a sea of misery.

You need to know this about love, and to accept it. You need to treat what it brings you with kindness. If you find yourself in love with someone who does not love you, be gentle with yourself. There is nothing wrong with you.

Love just didn’t choose to rest in the other person's heart.

If you find someone else in love with you and don't love him, feel honored that love came and called at your door, but gently refuse the gift you cannot return. Do not take advantage; do not cause pain. How you deal with love is how you deal with you and all our hearts feel the same pains and joys, even if our lives and ways are different.
If you fall in love with another, and he falls in love with you, and then love chooses to leave, do not try to reclaim it or to assess blame.

Let it go. There is a reason and there is a meaning. You will know in time.

Remember that you don't choose love. Love chooses you.

All you can really do is accept it for all it's mystery when it comes into your life. Feel the way it feels you to overflowing, then reach out and give it away. Give it back to the person who brought it alive in you. Give it to others who deem it poor in spirit. Give it to the world around you in anyway you can.

There is where many lovers go wrong. Having been so long without love, they understand love only as a need. They see their hearts as empty places that will be filled by love, and they begin to look at love as something that flows to them rather than from them. The first blush of new love is filled to overflowing, but as their love cools, they revert, they revert to seeing their love as a need.

They cease to be someone who generates love and instead becomes someone who seeks love. They forget the secret of love is that it is a gift, and that it can be made to grow only by giving it away.

Remember this, and keep it to your heart. Love has its own time, its own seasons, and its own reason for coming and going. You cannot bribe it or coerce it, or reason it into saying.

Monday, June 20, 2005

Simply Jessie

And I don't know how I knew it
But I knew it somehow
You're the answer to the question
No one's answered till now
And I don't know what you see
What you see in me
Boy it's nothing to what I see in you

Stars that glisten
Lips for kissin'
Honey listen it's true
No one ever loved you better
I love ya honey

And I've known a boy or two
But none of them was you
And they could never be what you are to me

Stars that glisten
Lips for kissin'
Honey listen it's true
No one ever loved you better
I love ya honey I love you

I love you
I love you
I love you
I love you

Wednesday, June 01, 2005

Baby Bear

I know this is kinda late, but I cant forget the Three Bears Song from Fullhouse... Enjoy ako habang pinapanood ko si Jessie and si Justin na kinakanta yung song. I love Fullhouse, kaso pag extended sa work, di ko napapanood.. but buti na lang naabutan ko ang ending. Before I was praying a magkaroon ng Fullhouse Rewind.. buti na lang narinig ng GMA ang hiling ko. So ngayon I have to go home early to watch yun mga scenes na namiss ko. And guess what.. favorite din pala ng honey ko ang Fullhouse... hehehe..Balik tayo sa song.. I got the lyrics of the song..kung trip nyo yun korean version.. sabayan nyo na lang.

Three Bears Song
(Tagalog)


May tatlong bear sa loob ng isang bahay
Si Papa Bear, Si Mama Bear, Si Baby Bear.


Si Papa Bear ay Malakas,
Si Mama Bear ay Maganda,
Si Baby Bear ay Napakaliksi,
Tignan nyo, Tignan nyo, ang saya nila!


=====

Three Bears Song
(Korean)


gomsehmaree gah
han jib eh ees uh


appa gom umma gom eh gee gom
appa gom eun ddong ddong heh
umma gom eun nahl sheen heh
eh gee gom eun num moo gee uh wuh
euh seuk euh seuk jahl han da


=====

Monday, May 23, 2005

Sana Naman

I found my honey na... this time I hope sana sya na... Story? Im sorry, nasa state of shock pa rin kasi ako eh. Kala ko kasi.. mananatili syang dream.. di ko expected na darating ang time na magiging totoo pala ang pantasya ko..


Sana Naman
Side A

Kay tagal na ng panahon
Ako ay labas-masok sa mga relasyon
At kung aking iisipin, walang dapat sisihin
Ganyan talaga ang pag-ibig

Heto na naman ako
Naglalaro sa isip, wag sanang maulit
Na siya'y mawala sa akin
(At baka ikamatay)
Puso ko'y (di na mabuhay)

(Sana naman, sana naman)
Sana naman kami na'ng magkatuluyan
(Sana naman, sana naman)
Sana naman wala nang iwanan

Mahal na mahal ko siya
O kay sarap sabihin kahit ulit-ulitin
Kailan ba mag-iisa puso nating dal'wa
Kailan ba talaga?

(Sana naman, sana naman)
Sana naman, sana naman
(Sana naman, sana naman)
Sana...

Sana naman, sana naman

Saturday, May 21, 2005

Sorry

Minsan, di mo expected na may masasabi kang something na ikakahurt pala ng friend mo. Akala mo, joke lang sa iyo pero sineryoso na pala nya. Too late to find out na nasaktan mo na pala sya.

I understand kung choice nyang wag muna akong kausapin.. pero miss ko na ang friend ko...

I'm sorry Angel....

Friday, April 15, 2005

Tuesday, March 29, 2005

F-R-I-E-N-D-S

What is kaibigan?


K - asama mo
A - ko
I - n
B - ad times and
I - n
G - ood times
A - sahan mo
N - andito ako for life

Forwarded message ng kabarkada ko.. sabi iforward ko din daw sa mga true friends ko..natuwa ako kaya nagcheck ako ng phonebook ko at hinanap ko lahat ng friends ko... unfortunately, di pala lahat ng friends ko nakalista..lagi kasi ako nawawalan ng cp kaya konti na lang ang nakukuha kong numbers... anyway... pagkatapos kong iforward yun message... naisip ko tuloy yun iba kong friends... kumusta na kaya sila.. me asawa na kaya sila.. saan na sila nakatira... binalikan ko ang nakaraan... at iniisa isa ko ang listahan ng mga kaibigan ko mula nung bata pa ako..

  • Tatin (ang batang may Toy Kingdom sa bahay) - si Tatin ang una kong best friend. Friends ang mga mommy namin.. kaya everytime na nagvivisit ang mom ko sa kanila.. parati kaming naglalaro... Minsan nga 7 am, ipapasundo na ako sa yaya nyan.. doon na ako kakain, maliligo then 5 pm na ako uuwi. Masayang kasama si Tatin.. palagi kaming kinukwentuhan ni Kuya Van nya.. and syempre enjoy ako kasi marami syang Toys.. palibhasa mga bata pa.. so nung lumipat na kami ng lugar.. nawalan na kami ng communication.
  • Che che (Barbie Girl ng SAV 7) - ang friend kong ubod ng ganda... crush sya ng mga kalaro ko noon... kung ako mahilig pang makipaghabulan at magroleplaying na bioman ... sya ang hilig nya magbike at maglaro ng dolls (o di ba girl na girl)... pero hindi maarte si che che.. ubod din ng bait.
  • Cathy (Model) - nung lumipat kami sa Bicol, sya ang naging friend ko.. magkatabi lang ang bahay namin noon. Mabait naman sina mama nya. Pag naiiwan ako sa bahay namin.. dun na nila ako pinapastay sa bahay nila.. naglalaro kami maghapon, nanonood ng tv, nagkukwentuhan at ang favorite namin.. nagluluto ang mama nya ng champorado. Sinabi kong model kasi ang tangkad nya.. tapos ang haba ng buhok.. super ganda nya. Lalo na nung lumaki na.. pwede talaga syang model.
  • Myra (Shy girl) - pareho kaming transferee sa school namin kaya sya ang naging kaibigan ko.. Tahimik, palaging nasa sulok..in short, pareho kami.. kami ang naging magkasundo hanggang sa grumaduate kami sa elementary.. kaso sa ibang school na sya pumasok nung high school kaya naputol na rin ang communication namin.
  • Ado (Gadget Boy) - naging bestfriend ko sya nung high school. Sya ang friend ko na any topic kaya namin pag usapan... walang reservations... masayang kasama. Minsan mayabang (minsan..), pero kaya ko naman itolerate. Until now friend ko pa rin sya. Marami kaming plans, dreams kaso hindi natuloy.. Love ko ang friend kong ito. Gadget boy? Kasi mahilig syang bumili ng kung anu anong gadgets, wala lang, trip lang nya.
  • Renee (Bojo Molina) - yup.. Kamukha kasi nya si Bojo Molina.. ang gwapo, kaso.. pareho kaming girl.. hayy. Si Boknoy ang kachikahan ko pagdating crushes, boys, telenovela, garden at pampaganda ng bahay. Sya rin ang kasa-kasama ko for community activities.
  • Chary (Man-hater) - accident lang ang pagiging pagkakaibigan namin.. ng dahil sa seating arrangement. Pero after non, naging best of friends talaga kami. Nagkatampuhan kami nung nagkaroon ako ng boyfriend.. Wala na daw akong time para sa kanila. But eventually naayos naming yun tampuhan.. At ngayon, nawalan ako ng BF and she's a mom now hahahaha.
  • Janet (Snob) - she's with Chary. Kaming tatlo ang magkakatabi sa class. Nung una masyadong snob and mukhang mataray tong si Janet. Pero hindi ko expected na isa sya sa mga very caring friend na nakasama ko. Sweet, frank. Kaso hindi na kami nagkita after high school graduation..
  • Lhay (Ms. Shoulder bag) - Lhay is my friend in College, Why Ms. Shoulder bag. Mula kasi 1st year hanggang grumaduate kami, gamit nya shoulder bag na ang laman e puro pampaganda hehehe. Lhay is sweet, alam nya nya ang sumpong ko, kung kelan ako me baltik, kabisado na nya yan..
  • Shie (Ms. Sexy) - kasama sya ni Lhay. Ms sexy kasi basta maganda ang vital stat nyan. Shie is shy pero caring, mabait, mahilig magdala ng foods. Until now pag may time kami we go out sometimes.
  • Cindy (Wonder Mom) - so kumpleto na ang cast, kami nina Lhay, Shie and Cindy ang best of friends during college. Kami lagi ang magkakasama, and magkakatabi during classes. Since na commuter lang ako noon.. tumatambay ako sa boarding house nina cindy. We usually watch movies sa computer nya and cook pancit canton (ang pambansang food ng boarders). As of now, Cindy is a Mom now, nagwowork with her hubby. I can say na nareach na nya ang dream nya for her family.
  • Ces (Snow Boss) - Ces is my friend in the office. Yep minsan nadadala nya ang pagiging bossy nya pag nasa labas kami but, sanay na ako don. And I still love her. Mahilig rin ako tumambay sa boarding house nya to watch telenovelas.
  • Toto (Artist) - nameet ko sya sa yahoogroups dahil sa pagvovolunteer ko na maging model nya hahaha (na hanggang ngayon di na natuloy). Actually namumukod tangi sya sa lahat ng friend ko kasi he is my cyber friend, meaning hindi pa kami nagmimeet until now. Maloko si Toto, palagi nya akong pinapatawa, kaya dati excited ako pag nakikita kong online sya. Namimiss ko din sya pag hindi sya nagpaparamdam...Di nya kasi alam, Love ko sya hehehehe (Biglang haba ng ilong...).
  • Mark (Faithful BF) - office friend ko din. Nagstart sa crush pero eventually nauwi sa berks. Mabait yan.. naging crying shoulder for some time kala ko minsan nawawala na yun pala umaalalay lang from a distance. Faithful BF? Kasi faithful yan sa GF nya hehehehe.
  • Chirag (Mr. Perfect) - yeah Mr. Perfect! Yan ang tingin nya sa sarili nya. He was our trainor in one of the company trainings. Taga India po sya. After nung training then nastranded ako sa Cebu non for the Holy week, we became very good friends. Until now.. nakakausap ko pa rin sya paminsan minsan..
  • Gem (Sweet) - Officemate pa rin. Gem is sweet, caring, lagi kong kachat kahit we're just rooms away. Mukhang snob pero mabait pala. Palagi nya akong binibigyan ng mga MP3s. Hehehe
  • Lorz (Spark) - he's my classmate in MIS. Mabait na bro, seryoso mag-aral. My lunchmate, drinking partner, tropatrops, crying shoulder na rin. Madalas iniiwan ako sa kalsada pag naglalakad kami. Minsan bato rin..! At minsan nakukulili sya sa mga kadramahan ko pero I think nasanay na rin sya..
  • Lems (Mentor) - Lems is a Schoolmate, same course kami. But naging close lang kami after performing sa band nung company christmas party namin. Sya ang mentor ko, crying shoulder most of the time.
  • Alfred (Angel) - we met in a conference chat, not knowing that he is my classmate and at the same time officemate pala. At first, medyo aloof ako sa kanya, pero it turned out na sya pala ang pinakakalog kong friend na may sense lagi ang sinasabi. Lagi nya akong pinapatawa.. Pag malungkot ako, he's always there to cheer me up. Ang katext ko during wee hours using Smart Unlimited. He's my angel.


Actually marami pa akong friends.. kaso kung ililista ko pa silang lahat.. aabutin ako ng one year para idescribe silang lahat hehehe.

Friends come and go.. may mga cases na magkakalayo kayo because of uncontrollable circumstances. But still, friends will stay in our hearts and be part of our lives..

To my friends, Mahal ko kayo (Sandara's wave)




Monday, March 21, 2005

Game Over

"I did my best, but I guess my best wasn't good enough..."

Bakit ba may pagkakataon na binigay mo na ang best mo, sa kabila noon ay hindi mo pa rin masatisfy ang gusto ng minamahal mo...

Lahat ng pagkakamali ko sa past relationships ko ay tinandaan ko at siniguradong hindi ko gagawin ngayon..

Walang sawang pag-unawa, hindi naghihintay ng kapalit... I am doing everything just to make this relationship work...

Napakahirap ng long distance relationship... mahirap ang communication.. mas prone sa misunderstanding na nauuwi sa arguments...Pero for as long as nauunawaan mo ang situation at mahal mo ang tao... hindi magiging sagabal ang distance kahit kailan...

Its natural to have arguments... sabi nga sa book na nabasa ko... napakababaw ng isang relationship kung walang arguments...But to give up just because of a simple argument...ibang usapan yun...

Lagi na lang bang ganito...

Lagi na lang bang masasaktan...

Lagi na lang bang iiwan...

Ang Pagibig Kong Ito
Moonstar88

Umiiyak ang aking pusong nagdurusa
Ngunit ayo'kong, may makakita...
Kahit anong sakit ang aking naranasan
Yan ay ayo'kong,Kanyang malaman...

Mga araw na nagdaan
Kailan ma'y hindi malilimutan
Kay tamis na araw ng pagmamahalan
Ang akala ko'y walang hangganan...

Ang pagibig kong ito
Luha ang tanging nakamit buhat sa'yo
Kaya't sa Maykapal twina'y dalangin ko
Sana'y....

Umiiyak ang aking pusong nagdurusa
Ngunit ayo'kong, may makakita...
Kahit anong sakit ang aking naranasan
Yan ay ayo'kong,Kanyang malaman...

Mga araw na nagdaan
Kailan ma'y hindi malilimutan
Kay tamis na araw ng pagmamahalan
Ang akala ko'y walang hangganan...

Ang pagibig kong ito
Luha ang tanging nakamit buhat sa'yo
Kaya't sa Maykapal twina'y dalangin ko
Sana'y....Kapalaran ko ay magbago

Mga araw na nagdaan
Kailan ma'y hindi malilimutan
Kay tamis na araw ng pagmamahalan
Ang akala ko'y walang hangganan...

Ang pagibig kong ito
Luha ang tanging nakamit buhat sa'yo
Kaya't sa Maykapal twina'y dalangin ko
Sana'y....Kapalaran ko ay magbago

Friday, March 11, 2005

Cram Queen

Gaya ng dati, andito na naman ako sa internet cafe para sa magresearch ng mga isasagot ko. Magtatype na parang nagdadabog dahil sira ang keyboard ko... Malalanghap ko na naman ang amoy ng brewed coffee at matitikman lahat ng klase ng dunkin donuts buong magdamag.

Ganito ang buhay ko tuwing last day of submission ng FMA. Sa madaling salita, trip ko na ang magcram... Wala lang... mas may trill kasi pag ganito, mas naiisip ko ang sagot kapag undertime pressure.

Actually nagtry na akong mag-aral ng tama sa oras... sinulat ko sa planner kung kailan ako dapat mag-aral at anong chapter sa module ang dapat kong basahin... pero sa tuwing bubuksan ko ang module ko, kung saang planeta lumilipad ang isip ko... hanggang sa makakaramdam ako ng antok. O kung hindi naman, may sisigaw sa labas na simula na ng korean nobela, sa panghihnayang na di ko masundan ang nangyayari kay Sandy at Francis, itatago ko na lang ang module ko at uubusin ang oras sa panonood ng tv.

At gaya nga ngayon, sa halip na atupagin ang pagrereseach... nagsusulat ako ng blog...

Di bale may bukas pa naman eh, kaya ko pang ihabol ang FMA ko hanggang alas dose ng hating gabi.

Hay buhay ...


Subscribe Now: Feed Icon