Sunday, February 21, 2016

Masochista

One of the common advice pagdating sa lovelife is, pwede ka masaktan, pwede ka umiyak, basta siguraduhin mo lang na di ka iiyak sa parehong pagkakamali kasi katangahan na yun kapag inulit mo, ng dalawang beses, tatlong beses o maraming beses pag medyo di ka pa nauuntog.

Pero minsan tatanungin mo ang sarili mo... nagmahal lang naman ako ah? May hiningi ba akong kapalit? Kasalanan ko ba kung minahal kita? OO, hindi crush, hindi ginusto, kundi mahal kita,.ng sobra.

Pero paano kung lahat ng tao ay kalaban mo sa pagmamahal na yun. Lahat ng tao ay tutol kahil alam mo naman na wala ka naman inaargabyadong ibang tao.

Paano kung yun mismong mahal mo ay syang nagbibigay ng sakit sa iyo...hindi pisikal pero sa paraan emosyonal. Pero kung ihahambing ko sa pisikal parang ganito. Nasuntok ka na, sige ka pa rin, sinipa ka na, sige ka pa rin pero nagsabi ka na awat na, di pa rin sya huminto, Kasi sa palagay nya di ka nya sinasaktan dahil ikaw mismo ang nagpapasuntok sa kanya.

May mga taong masochista pala talaga pagdating sa pag ibig. Pero hanggang saan dapat tiisin ang sakit. Yun tipong said ka na magbigay ng pagmamahal? O yun habang maaga pa eh putulin mo na dahil baka mas matindi pa ang sakit na maramdaman mo pagdating ng panahon.

Sana nga matapos na ito.... itutulog ko na lang....








Subscribe in a reader

Saturday, February 20, 2016

Goodbye

Carrie

When light goes down, I see no reason
For you to cry. We've been through this before
In every time, in every season,
God knows I've tried
So please don't ask for more.

Can't you see it in my eyes
This might be our last goodbye

Carrie, Carrie, things they change my friend
Carrie, Carrie, maybe we'll meet again

I read your mind, with no intentions
Of being unkind, I wish I could explain
It all takes time, a whole lot of patience
If it's a crime, how come I feel no pain.

Subscribe in a reader

Thursday, May 28, 2015

Senti

Minsan akala mo ok ka na, nakakapagtrabaho ka na ng maayos tapos bigla na lang na may mga bagay, tao o pangyayari na magpapaalala sa iyo ng isang tao. Akala mo ok lang na maalala mo pero di mo namamalayan na tumutulo na pala ang luha mo.

Sabi ng iba, bakit daw ako nalulungkot o umiiyak eh matagal nya akong tinanggal sa buhay nya at wala na din daw sya sa buhay ko. Ganon din ang sabi ko sa sarili ko. Pero sadyang kapag ang isang tao ay naging parte na ng buhay mo na minsan ding inalay mo ang buong buo ang buhay mo sa kanya, hindi madali yun. Paminsan minsan ok. Pero mas madalas na kapag mag isa ka na or may nagpapaalala sa iyo na mga bagay bagay o mga kanta, hindi mo mapipigilang malungkot at umiyak. Sabihin na nilang OA ako or feeling lang, pero yun talaga ang mararamdaman ko. Iba kasi ang feeling na alam mo na andyan lang sya kahit may kasama na syang iba sa talagang wala na sya...

Siguro naman hindi na nila ipagkakait sa akin ang malungkot at magdalamhati....

 










Subscribe in a reader


Subscribe Now: Feed Icon